اسفندیار طاهری هستم، مدیر پایگاه گنجینۀ زبانهای ایرانی و استاد زبانهای ایرانی در گروه زبانشناسی دانشگاه اصفهان. زادۀ اسفندماه 1355 در یکی از روستاهای شهرستان سمیرم و دانشآموختۀ زبانهای باستانی ایران از پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در سال 1385 هستم. پس از چند سال تدریس در گروه زبانهای باستانی ایرانی در دانشگاه بوعلی سینای همدان، از سال 1393 در گروه زبانشناسی دانشگاه اصفهان به تدریس زبانهای کهن و نو ایرانی و پژوهش دربارۀ زبانهای ایرانی نو میپردازم.
زمینههای پژوهشی مورد علاقۀ من توصیف و تحلیل ویژگیهای دستوری و آوایی زبانهای ایرانی نو است و همزمان از سال 1396 در زمینۀ مستندسازی زبانهای در خطر ایرانی کار میکنم و نخستین گام را در این راه با مستندسازی جوشقانی از زبانهای مرکزی ایران برداشتهام که حاصل آن پروژهای بود که با همکاری ELDP انجام گرفت و اکنون در پایگاه گنجینۀ زبانهای در خطر جهان (www.elararchive.org) آرشیو شده است. در ادامۀ همین راه به این اندیشه افتادم که کاری را که با همراهی دانشجویانم برای مستندسازی زبانهای ایرانی آغاز کرده بودم، با راهاندازی پایگاه زبانهای ایرانی ادامه دهم که هم پیکرهای برای استفادۀ پژوهشگران زبانهای ایرانی فراهم کنم و هم بستری فراهم کنم که گویشوران زبانهای ایرانی نیز درگیر مستندسازی و پاسداشت زبان مادری و فرهنگ بومی خود شوند.